Herbata
Krótka historia herbaty
Nie można określić dokładnie skąd pochodzi herbata. Uważa się powszechnie, że jej ojczyzną są Chiny.
Według podania indyjskiego uważa się, że pewien święty otrzymał krzew herbaciany i z wdzięczności wędrował po świecie, aż w końcu dotarł do Chin, gdzie ludzie zainteresowali się nieznaną rośliną.
Inna chińska legenda mówi o cesarzu Schen-Nong, który około 3 tys. lat p.n.e. odpoczywał pod krzewem herbacianym i listek z tego krzewu wpadł mu do gorącej wody, cesarz zachwycony smakiem i aromatem naparu nazwał drzewo cha i podarował ten wspaniały dar ludziom. Zapoczątkowało to historię herbaty w Chinach.
Początkowo tak piło się herbatę: wrzucano listki do gorącej wody i pito gorzki napar, który leczył reumatyzm, zmęczenie i choroby oczu. Z biegiem czasu zaczęto liście rozcierać na proszek i przy użyciu bambusowych trzepaczek, ubijano je z wodą na pianę. Do dnia dzisiejszego tak właśnie podaje się herbatę w Chinach. W 1610 r. herbata dotarła do Europy, przywiózł ją holenderski kupiec. Początkowo traktowano herbatę, jako lekarstwo, dopiero w XVIII w. uznano ją za napój. Herbata jest rośliną wiecznie zieloną, ma charakterystyczne skórzaste liście a kwiecie w kolorze białym lub różowym.
Wyróżnia się dwie podstawowe odmiany herbaty: chińską i indyjską. Pierwsza to drzewa 3-4 metrowe, druga to drzewa rosnące dziko w Indiach i Indochinach, osiągające wysokość 15-20 metrów. Herbatę najlepszej jakości wyrabia się z najmłodszych listków, jest ona wówczas najbardziej aromatyczna. Istnieją dwie podstawowe metody wytwarzania herbaty: tradycyjna i CTC (z ang. crushing, tearing, curling - miażdżenie, rozrywanie i zwijanie).
Metoda pierwsza polega na suszeni i zwijaniu herbaty. Liść zwija się kilkakrotnie. W tym przypadku do liścia dostaje się więcej tlenu, co przyspiesza proces fermentacji. Czas fermentacji zależy od gatunku i wielkości liścia. Fermentacja powoduje wyostrzenie bądź złagodnienie aromatu herbaty. Ostatecznie liście poddawane są suszeniu, które przerywa proces fermentacji. Wysuszone liście sortuje się według wielkości.
Metoda CTC różni się od tradycyjnej tym, że liście są zwijane tylko raz, a późnie się je sortuje. Jest wiele rodzajów herbaty, ale podstawowy podział to na herbaty czarne, zielone i oloong. W Europie najpopularniejsza jest herbata czarna, którą dzieli się na trzy podgatunki: liściowy (herbata czarna z całych liści, najbardziej aromatyczna), łamany (wytwarzana z połamanych kawałków liści) oraz pokruszony ( wytwarzany z liści pokruszonych i pyłu liściowego). Herbaty zielone pochodzą z tych samych drzew co czarne, tylko w trakcie produkcji nie podlegają procesowi fermentacji. Z kolei oloong mają najdłuższy proces fermentacji, zaczyna się on już w fazie zwijania liści.
Istnieją również przeróżne herbaty aromatyzowane, wytwarzane przez prawdziwych znawców. Szeroką gamę herbat czarnych, zielonych, czerwonych oraz aromatyzowanych znajdą Państwo w naszej Herbaciarnii. Serdecznie zapraszamy na herbacianą ucztę.
(Zdjęcia: Wikimedia Commons, Pexels)